این بار هم هاشم بوستانی سبب خیر شد. مثل دفعههای پیش بارقة آهنگی در ذهنش مترنم میشد و مرا به سرایش ترانهاش دعوت میکرد. مثل ترانة پدر که همیشه دوست داشتم شعری در ستایش مقام پدر و به عشق پدرم بگویم که هاشم پیش قدم شد و آهنگ زیبایی ساخت و شعر مرا به مناسبت روز پدر بر آهنگ زیبایش ساخت.
این بار هم هاشم زنگ زد و گفت:«آهنگی برای تحویل سال و نوروز دارم میسازم لطفا ترانهاش را بساز» با این که کار داشتم اما دلم نیامد به او جواب منفی بدهم. ترانة نیمهکارهای که دو سال پیش بخشی از آن را سروده بودم به خاطر آوردم. مشغول خواندنش شدم که بیتهای بعدی و بیتهای اصلاحی از راه رسید و شعر را به هاشم رساندم و یک هفته مانده به نورزو ۹۹ و در بحبوحة هجوم کرونا به همة کشورها ساخته شد. هر دو خوشحال بودیم چون این ترانه میتوانست حال و هوای مردم را عوض کند آن هم در شرایط اندوهبار ابتلا و از دست رفتن مردم سرزمینمان و مردمان بقیة کشورها در اثر بیماری کوید۱۹٫
در ادامه این ترانه تقدیم حضورتان میشود.
