توضیح در خصوص این کتاب را با مقدمه های کتاب آغاز می کنیم, مقدمه خود گویای بسیاری از ناگفته ها درباره این کتاب است:
سخنی با امام حسین علیه السلام
بیش از ۲ سال، هر روز با من و مقابل چشم من بودی.
بیش از ۲ سال، پنجرة صبح را به گلستان یاد تو می‌گشودم و پردة شب را با نسیم نام تو بر دقایقم می کشیدم. تو خود بذر واژگان را در مزرع اندیشه‌ام می‌کاشتی، خود می‌سرودی و خود می‌درودی. دست من، فقط اریکة سلطان کلامت بود که بر آن به صفحة کاغذ می‌نشست و عارفانه‌های گلگونت را می‌نگاشت.
چه مهربان بودی با مسافراندیشه‌ای که در بوستان حماسه‌هایت به گلچینی واژه‌ها آمده بود تا بیتی بسازد و در آن، قطره‌ای از حماسه‌های عارفانة تو را نمایان سازد. هر روز، روز زیارت تو بود و نشستن در محضر آموزه‌های تو. هر روز، روز نظارة شمس جمال تو بود و حیرت مدام از تماشای قله‌های کمال تو.
دو سال، فرصت‌های انتظارم را – در مترو، اتوبوس و ایستگاه‌های رسیدن- با سرودن از تو و اهالی عاشورایی‌ات پیدا کردم. دوسال به محض یافتن فرصتی در برکة زمان، آن را برای سرودن از تو صید کردم.از همان روز نخست، از تو خواستم تا از آبرویت به اشعار من آبرو دهی و کوهستان حقیقت را آن گونه که خود دیده‌ای به من نشان دهی.
بی‌تردید خاطرة «دوسالة با ابیات تو بودن» از شیرین‌ترین خاطره‌های زندگی‌ام خواهد بود.
یا اباعبدالله الحسین علیه‌السلام!
۱۶۵۸ بیت از معرکة عاشقانة تو سروده‌ام اما این همه، حتی مصراعی از غزل آسمانی تو نبوده است و هنوز در دریای اندیشة تو به ساحل ادراک نرسیده‌ام. در آخر، دستت را به سپاس می‌بوسم و این دفتر شعر را تنها و تنها به تو تقدیم می‌کنم.
مقدمه:
۱) مردم هر روزگار- به مقتضای زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کنند- جلوه‌هایی از هنر را که عطش نوگرایی‌شان را فرونشاند و به تناسب زمان، پاسخگوی «دل‌خواسته‌های» هنری‌شان باشد، خواهانند. هنر ماندگار، هنری است که زبان گویای احساس مردم زمان خویش باشد، نیاز هنرجویان زمانه را بشناسد و جرعه‌ای زلال به کام پاک ذائقةشان فروریزد.
اکنون و در زمانه‌ای که همه چیز بر مدار سرعت و در دایرة شتاب می‌گردد، فرصت‌ها اندک و زمان برای پرداختن به هر چیز کوتاه شده‌است، زبان شعر نمی‌تواند مثنوی‌های بلند و قصیده‌های طولانی باشد.شعرخوانان این روزگار، نه مجالی به خواندن شاعرانه‌های طولانی دارند نه حوصله‌ای که در پس ده‌ها بیت به معنایی یک خطی برسند. آنها اختصار بیان و نوآوری و ژرفای بیان را همزمان می‌خواهند.سراینده این دفتر با احساس این نیاز، به «تک‌بیت‌سرایی» روی آورد تا هر بیت- با نگاهی نو به موضوع- چنان باشد که گویی از دل غزلی برگزیده شده‌است.
۲) امام حسین(علیه‌السلام)، بی‌تردید یکی از شاخص‌ترین چهره‌های تاریخ بشریت است که از پس قرن‌ها چون خورشیدی‌بی‌غروب می‌درخشد و تلالوی شخصیت آسمانی او تا ابدیت جاری است.سرایش این دفتر با تاکید بر قیام امام حسین(علیه‌السلام) سعادتی بود که همیشه خداوند را به سبب آن سپاسگذار خواهم بود.
بی‌تردید تک بیت‌های این دفتر، از بیان آن حقیقت آسمانی و آن قیام روحانی عاجز بوده و خالی از خلل نیست و استادان فن این کمترین را بر قصور احتمالی در معانی و وزن تک‌بیت‌ها خواهند بخشید اما در خصوص سروده‌های این دفتر گفتنی‌است:
گرچه خالی از قصور وزن نیست
قوّت شاعر به زور وزن نیست
۳) در این دفتر از سه منظر احساسی، حماسی و عرفانی به واقعة عاشورا، رخدادها و شخصیت‌های آن پرداخته‌شده‌است وتلاش بر آن بوده تا در روایت حادثه از محکم‌ترین نقل‌ها استفاده شود و به جنبة حماسی و عرفانی حادثه بیش از جنبة احساسی پرداخته شود.چراکه حقیقت و آنچه به کار اندیشة دوستداران می‌آید، در مفاهیم عرفانی واقعة عاشورا نهفته است تا تلنگرهای احساسی.
در معرکة عشق، سر از پا نشناسند
اینجا همه در بحر تماشای تو غرقند
