متن های زیر در بخش سوم کتاب و مربوط به اوصاف حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است. که در این مطلب دو عنوان از آن تقدیم می شود.
چگونه وصف باید کرد؟
مهربانتر از آفتاب،
بخشنده‌تر از دریا،
تو را در اوج آسمان آبی عصمت ،
تو را در پهن دشت خرّم پاکی ،
تو را ای مادر گیتی،
تو را ای همسر مولا،
چگونه وصف باید کرد؟
چگونه مدح باید گفت ،
چگونه می توان شعر حُسن تو را سرود؟
چگونه می توان ، وادی مدح تو را پیمود؟
من اینک ، برای جادّۀ تاریک خود، فانوس می خواهم ،
بیافروز این چراغ مُرده‌ام را،
بهاری کن دل افسرده‌ام را،
تویی آن کس که خورشیدت ،
فروزان کرده شبهای غمم را،
تویی آن کس که دریای طهارت ،
بارش عصمت ،
بر این تفدیده دشت این جهان هستی.
تو را ای مادرگل‌ها!
چگونه می‌توان در جمله‌ها فهیمد؟چگونه در بیان گنجاند؟
ریسمان آفتاب
.
همیشه نام تو،
یادآور یاس است .
همیشه از تو گفتن ،
بهترین یاد است .
بیا ای برگذشته از حریم خاکی دنیا!
بیا ای قاصد عصمت!
بیا ای مادر دریادلان !
ای زهرا .
بیا تا در حضور تو،
سکوت غصّه و غم را فرو ریزم،
بیا بر ریسمان آفتاب تو، بیاویزم .
بیا ای مادر امروز،
بیا ای مادر فردا،
بیا ای نوگل باغ محمّد،
همسر مولا،
بیا دنیا چه دلتنگ است دور از تو،
بیا تا بازجوید شمس ،
نور از تو.
چگونه می‌توان از عشق گفت و از تو غافل بود ؟
چگونه می‌توان از تو سرود و بسته در گِل بود؟
من ای بانوی نور و عشق و تنهایی !
به مهرت بلبل‌آسا،
می سرایم نغمه‌ای خوش را .
من ای مادر! من ای بانو!
نخواهم رفت، از اینجا،
نخواهم جز در این دریا،
چو صیّادان ،
به صید گوهری جز گوهر مهر تو پردازم ؟
